"het kleine Aadal" te Erp.
In de voormalige stallen van zijn boerderij heeft de heer Wim van Heeswijk een grote verzameling emaille gebruiksvoorwerpen bij elkaar gebracht.
Zijn totale verzameling omvat nu circa 3500 stuks.
De heer van Heeswijk is een gedreven verzamelaar die van elk stuk uit zijn collectie wel iets weet te vertellen.
Op Wikipedia is te lezen dat:
Email of emaille is de beschermlaag van gesmolten glas aangebracht op voorwerpen van metaal of aardewerk om deze te beschermen, te isoleren of om deze te versieren. Email bij aardewerk wordt meestal glazuur genoemd.
Het woord emaille is via het Oudfranse esmailler afgeleid van het Germaanse woord smeltan dat vervloeien of smelten betekent.
Een emaillelaag heeft verschillende bruikbare eigenschappen: email is zeer glad (hygiënisch), het is erg hard, onbrandbaar en duurzaam, het is zeer goed bestand tegen inwerking van chemische stoffen en tegen verkleuring door UV-straling (hoge kleurvastheid). Metaal wordt door de emaillelaag tegen corrosie beschermd. Bij aardewerk wordt de oppervlakte dichter en minder waterdoorlatend, terwijl het ook krasbestendiger wordt. Door toevoeging van gekleurde oxiden wordt de emaillelaag ook decoratief.
Metalen die kunnen worden geëmailleerd zijn koper, aluminium, roestvrij en gewoon staal, gietijzer, goud en zilver. Omdat een emaillelaag minder buigzaam is dan het metaal waarop het is aangebracht, kan het bij onvoorzichtige behandeling barsten en kunnen er zelfs stukken afspringen.
De heer van Heeswijk vertelt dat emaille wel het porselein van de gewone man werd genoemd.
Dan gaat hij ons voor om de rest van zijn verzameling te laten zien.
Na nog een paar laatste verhalen gaan we weer naar de Zeilberg.
Het is al later geworden dan gepland.
